Πόσο καλά γνωρίζεις την Ελληνική Γλώσσα;

Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε τη γλώσσα έναν ζωντανό οργανισμό. Αυτό σημαίνει, ότι είναι ένα σύστημα το οποίο με την πάροδο του χρόνου εξελίσσεται και απλουστεύεται. Ειδικότερα, η ελληνική γλώσσα έχει μεγάλη ιστορία. Τα πρώτα δείγματα ελληνικής γραφής τα διαθέτουμε από τον 14ο - 13ο αι. π.Χ. και ιδιαίτερα από το μεγαλύτερο κέντρο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, τις Μυκήνες.

Φτάνοντας στο σήμερα μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι η ελληνική είναι μία γλώσσα με μεγάλο πλούτο λεξιλογίου, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους ομιλητές της να εκφράσουν τις σκέψεις τους χρησιμοποιώντας πλήθος λέξεων. Παρακάτω παρουσιάζονται ελληνικές λέξεις που δεν ακούγονται καθημερινά. Ποιές απ΄ αυτές γνωρίζεις και χρησιμοποιείς στον λόγο σου;

Αβρότητα: η ευγένεια, η διακριτικότητα 

Αγαθοεργία: η φιλανθρωπία, η πράξη που ωφελεί το κοινωνικό σύνολο

Βραδύγλωσσος: αυτός που μιλά με δυσκολία και αργά

Βέβηλος: αυτός που παραβιάζει και μιαίνει ιερούς χώρους

Δενδρύλλιo: το πολύ μικρό δέντρο. Προέρχεται από τη λέξη δένδρο και την κατάληξη -υλλιον της δημοτικής.

Ένδυμα: το ρούχο

Καιροσκόπος: αυτός που δεν έχει αρχές, που προσαρμόζεται με βάση τις καταστάσεις και τις εκμεταλλεύεται προς όφελός του.

Μεγαθυμία: η μεγαλοψυχία

Μομφή: κατηγορία

Νωχέλεια: η νωθρότητα, η τεμπελιά, η αδιαφορία. Στα αρχαία Ελληνικά ως νωχελία.

Οκνηρός: ο τεμπέλης

Παρρησία: η ελευθερία του λόγου, η ειλικρίνεια

Περαίωση: η ολοκλήρωση, το αποτέλεσμα

Πραγματιστής: αυτός που ενεργεί και συμπεριφέρεται με βάση την πραγματικότητα και όχι το συναίσθημα

Πηγαίος:  αυτό που προέρχεται, που αναβλύζει ή που αντλείται από πηγή

Σύληση: η αρπαγή, η κλοπή. Στα αρχαία Ελληνικά ως σύλησις.

Τιθάσευση: το δάμασμα, η ενέργεια του τιθασεύω

Ποιές άλλες λέξεις χρησιμοποιείς που δεν αναφέραμε πιο πάνω; Περιμένουμε τα σχόλια σου...